Αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ξεκινήσαμε σήμερα ένα αφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, η οποία εορτάζεται 2 Απριλίου.

Εισαγωγή

Με αφορμή όμως τη διοργάνωση της έκθεσης βιβλίου από το όμορο Δημοτικό Σχολείο Λιτοχώρου (1ο Δημοτικό) σήμερα Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013 και μιλώντας με τα παιδιά για το γεγονός σκεφτήκαμε ότι είναι μια καλή αφορμή να ξεκινήσουμε να μιλάμε για το βιβλίο και να παίξουμε με αυτό αλλά και να γνωρίσουμε βιβλία της βιβλιοθήκης του νηπιαγωγείου μας και να παίξουμε με αυτά.

Την επόμενη εβδομάδα θα έρθει στο σχολείο μας μια θεατρική ομάδα Παραμυθάδων για να παρουσιάσει τέσσερα παραμύθια με μουσική στα παιδιά, ένα από αυτά τα παραμύθια πληροφορηθήκαμε ότι είναι "Ο σκαντζόχοιρος που ήθελε να τον χαϊδέψουν" της Κατερίνας Αναγνώστου, το οποίο αυτές τις μέρες βρήκαμε στα ράφια και ετοιμαζόμασταν συμπτωματικά να το βάλουμε στη δανειστική βιβλιοθήκη. Ήταν λοιπόν μια καλή ευκαιρία να ξεκινήσουμε με αυτό. Χαρήκαμε ιδιαίτερα γιατί το παραμύθι αυτό παράλληλα  μιλούσε για συναισθήματα κάτι που ήδη είχαμε δουλέψει και ήταν ευκαιρία να το προεκτείνουμε περισσότερο. 

Το παραμύθι μπορούμε να προμηθευτούμε από ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία πολύ εύκολα και πολύ οικονομικά. Ψάχνοντας βρήκαμε ότι υπάρχει αναφορά σε αυτό και σύντομη παρουσίαση του στη σελίδα  http://paramythitis.blogspot.gr στο σύνδεσμο http://paramythitis.blogspot.gr/2012/07/blog-post_05.html#.UVMqh1fivAG

Για όσους ενδιαφέρονται μπορούν να το παρακολουθήσουν ολόκληρο και να το ακούσουν με αφήγηση ηλεκτρονικά στη σελίδα  http://www.mikrosanagnostis.gr στο σύνδεσμο

http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip31/Default.html

 Παράλληλα, έχοντας ανοίξει το θέμα "ΠΑΡΑΔΟΣΗ" κατά τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου και δημιουργώντας το παραδοσιακό σπίτι, συνδέουμε το βιβλίο με την παράδοση και ανοίγουμε μια νέα θεματική ενότητα που θα δουλέψουμε αυτές τις μέρες "Παραδοσιακά παραμύθια".

Περιγραφή Δραστηριοτήτων

Δραστηριότητα 1η: Ανάγνωση παραμυθιού

Στη γωνιά της παρεούλας μαζεύουμε την ολομέλεια της τάξης και δημιουργώντας το κατάλληλο κλίμα, προϊδεάζουμε τα παιδιά, συζητώντας για το εξώφυλλο και για τον τίτλο του βιβλίου. Μιλάμε για το τι νομίζουν ότι ήθελε ο σκαντζόχοιρος, γιατί, πώς νομίζουν ότι θα ένιωθε, τι συνέβη; Θα χαϊδεύαμε εμείς έναν σκαντζόχοιρο; Γιατί;  Δημιουργούμε μια ατμόσφαιρα αγωνίας, ώστε να μάθουμε τί τελικά έγινε με αυτόν τον σκαντζόχοιρο.

Ξεκινάμε την αφήγηση του παραμυθιού, χρωματίζοντας τη φωνή μας, όπου χρειάζεται.

Συνοπτικά αναφέρουμε:

(περίληψη) ο μικρός σκαντζόχοιρος της ιστορίας βιαζόταν να μεγαλώσει γιατί έτσι μικρός που ήταν με τα μικρά του αγκάθια κινδύνευε από τα άλλα ζώα και πιο πολύ φοβόταν τα φίδια. Βιαζόταν να μεγαλώσει για να μεγαλώσουν τα αγκάθια του, να γίνει δυνατός και να μπορεί να επικρατήσει και να επιβληθεί στο δάσος, να μη φοβάται πια. Μα σαν πέρασε ο καιρός και μεγάλωσε τελικά, ένιωσε για λίγο χαρά που δεν κράτησε πολύ. Το συναίσθημα της χαράς γρήγορα αντικατέστησε η λύπη, γιατί κανείς πια δε μπορούσε να τον αγγίξει, να τον πλησιάσει, να τον χαϊδέψει και όλοι τον απέφευγαν, δεν είχε πια φίλους, τον φοβόντουσαν. Συμβουλεύτηκε τους μεγάλους του δάσους και αυτοί του εξήγησαν ότι όταν θέλει μπορεί να σκέφτεται κάτι όμορφο, εικόνες ζεστές που θα τον κάνουν να χαλαρώνει και τα αγκάθια του θα μαλακώνουν, θα κρύβονται και δε θα ενοχλούν τους φίλους του να τον αγγίξουν. Έτσι δε θα ήταν πια μόνος. "Τα αγκάθια μας δεν τα δείχνουμε εκεί που δε θέλουμε".

Δραστηριότητα 2η: Ανοιχτό φύλλο εργασίας

Αφού διαβάσουμε το παραμύθι, δίνουμε στα παιδιά φύλλο εργασίας, στο οποίο χρωματίζουν το σκαντζόχοιρο, αλλά και ατομικά κουβεντιάζουμε και καταγράφουμε στον καθένα ξεχωριστά ερωτήσεις που επεξεργαστήκαμε και όλοι μαζί στην παρέα.

-Τι ένιωθε ό σκαντζόχοιρος όταν ήταν μικρός και δεν είχε αγκάθια;

-Τι ένιωθε ο σκαντζόχοιρος όταν μεγάλωσε και μεγάλωσαν τα αγκάθια του;

-Αν ήσουν σκαντζόχοιρος θα ήθελες να είχες αγκάθια; Γιατί;

-Ζωγράφισε το δικό σου σκαντζόχοιρο έτσι όπως θα ήθελες εσύ να είναι. Περιεγραψέ τον.

Εντυπωσιακές είναι οι απαντήσεις των παιδιών που καταγράφηκαν και θα καταχωρηθούν τις επόμενες μέρες στη θεματική αυτή ενότητα.

Δραστηριότητα 3η: Δραματοποίηση ιστορίας

Με ορχηστρική μουσική κινούμαστε στο χώρο και δραματοποιούμε την ιστορία με το σκαντζόχοιρο. Εικόνα πρώτη: Τα μισά παιδιά είναι οι σκαντζόχοιροι που είναι στην αρχή μικροί χωρίς αγκάθια και φοβούνται τα ζώα του δάσους, τους λαγούς, τα φίδια. Τα άλλα μισά παιδιά είναι οι λαγοί και τα φίδια που κυνηγούν τους μικρούς σκαντζόχοιρους.

Εικόνα δεύτερη: Οι σκαντζόχοιροι φοβισμένοι τρέχουν να κρυφτούν στο δάσος. Οι λαγοί χοροπηδούν και τρέχουν τριγύρω τους. Οι σκαντζόχοιροι κρύβονται στη φωλιά τους.

Εικόνα τρίτη: Οι σκαντζόχοιροι μεγαλώνουν και μεγαλώνουν τα αγκάθια τους. Τώρα δε φοβούνται και ψάχνουν να βρουν τροφή στο δάσος. Νιώθουν περήφανοι και δυνατοί. Μα..... τώρα τα ζώα τρέχουν μακριά, οι λαγοί τους φοβούνται. Τρομάζουν οι λαγοί και ψάχνουν να βρουν κρυψώνα να κρυφτούν.

Εικόνα τέταρτη: Οι σκαντζόχοιροι μένουν μόνοι τους. Δεν έχουν πια κανένα φίλο. Κάθονται σκεφτικοί. Λυπούνται. Στενοχωριούνται. Κανείς δεν τους χαϊδεύει. Αναρωτιούνται. Πανικοβάλλονται. Τί να κάνουν; Απορούν. Τρέχουν στο συμβούλιο και αρχίζουν να κουβεντιάζουν. Πρέπει να σκέφτονται ωραίες εικόνες, να χαλαρώνουν για να μπορέσουν να τους πλησιάσουν οι φίλοι τους. Έτσι κάνουν. Δε δείχνουν τα αγκάθια τους εκεί που δε θέλουν.

Εικόνα πέμπτη: Κάθε σκαντζόχοιρος βρίσκει ένα λαγό. Πιάνονται από το χέρι. Γίνονται φίλοι. Χορεύουν μαζί και γνωρίζονται. Σκαντζόχοιροι και λαγοί είναι μαζί. Τώρα οι σκαντζόχοιροι είναι μαλακές γούνινες μπαλίτσες και οι λαγοί μπορούν να τους ακουμπήσουν και να τους χαϊδεψουν.

Έτσι τελειώνει το θεατρικό παιχνίδι μας, το οποίο θα επαναλάβουμε και αύριο γιατί άρεσε στα παιδιά και ελπίζω να καταφέρουμε να έχουμε και ντοκουμέντα με φωτογραφίες κατά τη δραματοποίηση.