Τα συναισθήματα είναι ένα από τα θέματα που εύκολα μπορούμε να προσεγγίσουμε μέσα από πίνακες. Είναι επίσης ένα θέμα ενδιαφέρον για τα παιδιά, καθώς αφορά όλα όσα άμεσα τα ενδιαφέρουν. Είναι ακόμη ένα αντικείμενο ανεξερεύνητο και ενθουσιάζονται όταν για πρώτη φορά έρχονται αντιμέτωπα με αυτά και συζητούν για το τι νιώθουν και πως αισθάνονται.
Συχνά ρωτάμε τα παιδιά, τί έκαναν; πώς πέρασαν; όμως σπάνια ή καθόλου "πώς νιώθουν".
Η θεματική προσέγγιση για τα συναισθήματα κράτησε μια εβδομάδα και θα μπορούσε να κρατήσει και περισσότερο. Ας δούμε εργασίες που δούλεψαν τα παιδιά την εβδομάδα που μας πέρασε.
Ο πίνακας "Η κραυγή" του Εντβαρτ Μουνκ, έτσι όπως το ζωγράφισαν τα παιδιά.
Ο πίνακας ήταν αφορμή να μιλήσουμε για το "φόβο", καθώς έτσι ερμήνευσαν τα ίδια την έκφραση του προσώπου και έδωσαν και ερμηνείες για τις αιτίες που μπορεί να τον έκαναν να νιώσει έτσι.
Έπειτα συζητήσαμε για τους φόβους των παιδιών και τους καταγράψαμε. Τι κάνει τον καθένα από εμάς να φοβόμαστε. Ο φόβος είναι και αυτός ένα αποδεκτό συναίσθημά μας. Πολλές φορές εξηγήσαμε μας προκαλούν φόβο πράγματα που δεν γνωρίζουμε και εάν τα γνωρίζαμε καλύτερα πιθανόν να μην τα φοβόμασταν.
Η αποκριάτικη μάσκα που ήρθε στην τάξη, μια γνωστή μάσκα που πολλά παιδιά βλέπουν στους δρόμους τις απόκριες και τη φοβούνται έγινε αφορμή για πολλές συζητήσεις και τελικά αφού την πιάσαμε και την περιεργαστήκαμε, γελάσαμε όσο δεν περιμέναμε και ήδη ένα αντικείμενο φόβου μας έγινε αντικείμενο για πολλά γέλια.
Μιλώντας για το θυμό μας...φτιάξαμε τα δικά μας θυμόμετρα και δώσαμε μορφή στο θυμωμένο πρόσωπο, με τα χαρακτηριστικά που εμείς επιλέξαμε.
(Οι εργασίες είναι από δουλειές συναδέλφων που αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο γι' αυτό τις παρουσιάζουμε μόνο ως δουλειές των παιδιών.)
Όταν θυμώνω... κόκκινο ανάβω....σταματώ και τον άλλο δεν πληγώνω. Σκέφτομαι έπειτα λιγάκι.... τι θα κάνω για να γίνω πάλι φιλαράκι.... και όταν πια αποφασίσω πράσινο ανάβει... πάλι να αγαπήσω.
ΣΤΑΣΟΥ- ΣΚΕΨΟΥ- ΠΡΑΞΕ
Να και οι δράκοι μας.... που γλυκύτατοι κατά τα άλλα, αλλά και λιγάκι πεινάλες... Τρώνε τους φόβους στη στιγμή γιατί πεινάνε... πεινάνε πολύ.
Τα παιδιά ζωγράφισαν σε χαρτάκια τους φόβους τους και τους δώσαμε να τους φάει για να μη μας τρομάζει τίποτα πια.
Αλλά και οι δικοί μας μικροί δράκοι μας ακολούθησαν στο σπίτι για να φυλάνε το μαγικό κουτί που αποφασίσαμε να φτιάξουμε για να ρίχνουμε μέσα τους φόβους μας.
Και αφήσαμε για το τέλος τα συναισθήματα της λύπης και της χαράς, για να τελειώσουμε πιο ευχάριστα.... περιγράφοντας όμορφα πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε ωραία και ευχάριστα και να είμαστε χαρούμενοι.
Πώς εκφράστηκαν τα παιδιά και καταγράψαμε τις απαντήσεις τους:
Και οι φατσούλες που ζωγραφίσαμε τα συναισθήματά μας.
Και το Θθ του ΘΥΜΟΥ..... Θθθθθ όπως Θθθυμώνω................
κι έτσι προχωράμε και με το γράμμα Θθ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου